Πάλι δεν κατάφερα να κρατήσω την δίαιτα, πάλι τα χάλασα όλα!

Μήπως οι παραπάνω σκέψεις σας θυμίζουν κάτι από την ζωή σας; Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει ζήσει έστω και μία φορά αυτή την κατάσταση.

Όταν αυτός ο αδιάκοπος κύκλος απώλειας ελέγχου με το φαγητό και τύψεων έχει εγκαθιδρυθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τότε μιλάμε για ύπαρξη μίας πολύ συχνής διατροφικής διαταραχής, της αδηφαγικής διαταραχής ή αλλιώς binge eating disorder.

Όλοι, κάποιες στιγμές της ζωής μας καταναλώνουμε μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού από αυτή που θεωρούμε φυσιολογική. Μερικές φορές νιώθουμε και τύψεις γι’αυτό. Όμως στα άτομα με αδηφαγική διαταραχή η κατάσταση αυτή είναι πολύ συχνή και συνοδεύεται από συναισθήματα που κάνουν το άτομο δυσλειτουργικό στην καθημερινότητά του. Το φαγητό τους προκαλεί μεγάλο στρες, έχουν ακατάστατες διατροφικές συνήθειες και συνήθως τρώνε κρυφά. Το φαγητό αποτελεί το μέσο για να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και όπως και οι ίδιοι δηλώνουν τρώνε χωρίς να πεινάνε, λόγω ανίας, άγχους, μοναξιάς κλπ. Το παράδοξο βέβαια είναι ότι τελικά δεν νιώθουν καλά μετά την κατανάλωση φαγητού.

Αν η διαταραχή γίνει χρόνια (κάτι που είναι και πολύ σύνηθες) οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές. Το άτομο με αδηφαγική διαταραχή μπορεί να γίνει παχύσαρκο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. αυξημένη αρτηριακή πίεση, αντίσταση στην ινσουλίνη, σακχαρώδης διαβήτης κλπ. Ακόμα κι εάν δεν εμφανιστεί παχυσαρκία ο μεταβολισμός επηρεάζεται σημαντικά και εμφανίζεται διαταραχή της ισορροπίας του σακχάρου, μεταβολικό σύνδρομο, εξάντληση, έλλειψη βιταμινών, αναιμία και υποθρεψία. Επίσης τα άτομα κάνουν έντονη κατακράτηση υγρών που δημιουργεί πρήξιμο και αρρυθμίες.

Η θεραπεία της αδηφαγικής διαταραχής ξεκινά με την διάγνωσή της. Το άτομο πρέπει να αντιληφθεί και να αποδεχτεί το γεγονός ότι υποφέρει από μία διατροφική διαταραχή και να θέσει ως προτεραιότητα της θεραπείας του την βελτίωση της σχέσης που έχει με το φαγητό. Ο πρώτος στόχος είναι η επαναφορά του φυσιολογικού τρόπου σίτισης. Για να σταθεροποιηθεί η διατροφή το άτομο που πάσχει θα πρέπει να απευθυνθεί σε διαιτολόγο ο οποίος να γνωρίζει την διαχείριση της συγκεκριμένης κατάστασης.

Τα άτομα αυτά έχουν μάθει να «ακουμπούν» τα προβλήματά τους στο φαγητό, επομένως για να φτάσει κάποιος στο σημείο της «απεξάρτησης» από το φαγητό θα πρέπει να μάθει να ακουμπάει τα προβλήματά του κάπου αλλού.

Αν και για την αντιμετώπιση της αδηφαγικής διαταραχής είναι απαραίτητη η συστηματική παρακολούθηση από εξειδικευμένο διαιτολόγο παρακάτω είναι μερικές μικρές συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν:   Τρώτε συχνά γεύματα κάθε 2-3 ώρες, τρώτε ένα πολύ καλό πρωινό, μην αποφεύγετε τα αγαπημένα σας φαγητά, τίποτα δεν παχαίνει και τίποτα δεν αδυνατίζει, τρώτε αρκετούς υδατάνθρακες σε κάθε σας γεύμα, έχετε ποικιλία στην διατροφή σας και προτιμήστε να κάνετε συνδυασμούς τροφών σε κάθε γεύμα, απολαύστε το φαγητό σας τρώγοντας το αργά και σε ευχάριστο περιβάλλον.

Αν είστε ένα από τα εκατομμύρια άτομα που σήμερα το βράδυ θα κάνουν ένα βουλιμικό-υπερφαγικό επεισόδιο απλά σκεφτείτε πόσοι ακόμα από τους γείτονές σας (ή ακόμα και τα άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι με εσάς) θα κάνουν το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή με εσάς….και πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα αν τελικά τρώγαμε όλοι μαζί αυτά που μας αρέσουν, χωρίς να κρυβόμαστε ο ένας από τον άλλον.